ليک ديوانه تر از من دل شيداي منست

آخر از راه دل و ديده سر آرد بيرون

                              نيش آن خار که از دست تو در پاي منست

رخت بربست ز دل شادي و هنگام وداع

                                با غمت گفت که يا جاي تو يا جاي منست

جامه اي را که به خون رنگ نمودم امروز

                                    بر جفا کاري تو شاهد فرداي منست

چيزهايي که نبايست ببيند " بس ديد

                                          به خدا قاتل من ديده بيتاي منست

سرتسليم به چرخ آنکه نياورد فرود

                                          با همه جور و ستم همت والاي منست

دل تما شايي تو " ديده تماشايي دل

                                         من به فکر دل و خلقي به تماشاي منست

آنکه در راه طلب خسته نگردد هر گز

                                       پاي پر ابله باديه پيماي منست

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: