ترا من زهر شیرین خوانم ای عشق
که نامی خوشتر از اینت ندانم
وگر - هر لحظه - رنگی تازه گیری
بغیر "زهر شیرینت" نخوانم
تو زهری ، زهر گرم سینه سوزی
تو شیرینی ، که شور هستی از توست
شراب جام خورشیدی ، که جان را
نشاط از تو ، غم از تو ، مستی از توست
به آسانی مرا از من ربودی
درون کوره غم آزمودی
دلت آخر بسرگردانیم سوخت
نگاهم را به زیبایی گشودی
بسی گفتند:" دل از عشق برگیر!
که: نیرنگ است و افسون است و جادوست!"
ولی ما دل باو بستیم و دیدیم
که او زهر است، اما:... نوشداروست
چه غم دارم که این زهر تب آلود،
تنم را در جدایی میگذارد
از آن شادم که در هنگامه درد
غمی شیرین دلم را مینوازد
اگر مرگم بنامردی نگیرد :
مرا مهر تو در دل جاودانی است
و گر عمرم بناکامی سر آید
ترا دارم که مرگم زندگانی است.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: